Sobota, 7 listopada 2020 r. 00110

Nie tylko trolle

Różne duchy, zjawy i mary zamieszkiwały niegdyś Szwecję – spöken, mylingar lub gastar. Ich ślady są widoczne do dziś.

Według rejestru nazw szwedzkich miejsc i miejscowości, aż 257 z nich pochodzi od tych niematerialnych istot. Na mapce obok zaznaczono takie miejsca.

Gastar

Najpopularniejszym jest gast. Wzdłuż wybrzeży południowej Szwecji to dusze marynarzy, którzy niepogrzebani porzucili ziemskie życie i nie zaznali spokoju.

W północnej Szwecji Gastem nazywano również duszki nieochrzczonych dzieci. Częściej używaną nazwą jest jednak Myling.

Blisko 160 miejscowości w Szwecji posiada nazwy związane z tym duchem, np. Gastmossen lub Gastholmen.

Mylingar

Mylingar to duchy nieochrzczonych dzieci pomordowanych przez matki przed, lub po narodzeniu. Taki dawny „abort”.

Kobiety ukrywały zwłoki tych dzieci czasem pod podłogą chatki, w której mieszkały lub przydomowym chlewiku, lub nawet w wychodku. Dziecięce duszki wołały często prosząc „dajcie mi imię”.

Szwedzkie kobiety tworzą obecnie między 35 a 38 tysięcy „mylingar” rocznie.

W Szwecji mamy siedem miejsc, których nazwy mają związek z takimi duchami, np. Mylingsmossen lub Mylingekärret.

I inni

Oprócz wymienionych, Szwecję zaludniają jeszcze inne zjawy – gengångare, poltergeister, czy całkiem zwyczajne spöke (duchy). Góry, pagórki, lasy i bagna, ale też miejscowości mogą mieć nazwy związane z tymi różnymi stworzeniami.

I tak oto okazuje się, że w kraju zamieszkałym przez materialistów – żyjemy wśród duchów.